Για αυτό το ιστολόγιο

Σκέψεις και δεδομένα που νομίζω πως βοηθάνε να βρούμε την πραγματική μας κοινωνική θέση ... και να αποκοπούμε απο τον ρόλο που θέλουν να μας επιβάλουν.
Ας πετάξουμε απο πάνω μας το "κουστούμι" που μας έχουν φορέσει. Δεν είναι στα μέτρα μας. Μας πνίγει.


Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ


 ΣΥΝΤΑΓΜΑ



ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ (ΣΟΒΙΕΤ) ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

ΨΗΦΙΣΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΠΑΝΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ







ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ



ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ




Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Η ΛΑΙΚΗ ΜΑΖΑ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ



Απο τότε που ο μαρξισμός ... μπήκε στα μυαλά των ανθρώπων ... κύλησε πολύ νερό στ΄αυλάκι της ανθρωπότητας. Οι περισσότεροι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους ... δηλώναν μαρξιστές, οι μάζες άρχισαν να αποκτούν πολιτική οργάνωση, η άρχουσα τάξη άρχισε να νοιώθει άβολα, ορδές τάχα μαρξιστών προσπαθούσαν να απονευρώσουν το πραγματικό νόημα του μαρξισμού και κυρίως να τον περιορίσουν στο “ανώδυνο” θεωρητικό πεδίο ... ώσπου τον μαρξισμό τον “πήραν” στα χέρια τους επαναστάτες όπως ο Λένιν ... ο πρώτος παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος ξεκλήρισε μα και επαναστατικοποίησε τεράστιες μάζες ανθρώπων και τελικά το κατά Μάρξ εργατικό κράτος ... γεννήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Δεν έμελλε όμως να ζήσει. Γιατί ??

Μιά πρώτη προσέγγιση ...

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

ΑΠΛΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ



Μερικοί ορισμοί του Μάρξ:
Σταθερό κεφάλαιο: αυτό που προκαταβάλει ο καπιταλιστής για τα μέσα παραγωγής. Δηλ. για μηχανές, για πρώτες ύλες, λειτουργικά κλπ. Συντομογραφία : σ
Μεταβλητό κεφάλαιο: αυτό που ξοδεύει ο καπιταλιστής για να αγοράσει εργατική δύναμη. Δηλ το κόστος αμοιβής των εργαζόμενων. Συντ: μ
Αρα ως εδώ ορίζουμε ότι το κόστος παραγωγής (Συντομογραφικά: τ) για τον καπιταλιστή είναι το ποσό που ξοδεύει για την ολοκλήρωση της παραγωγής. Δηλ. τ = σ + μ
Την αξία της εργατικής δύναμης ο Μάρξ την συσχετίζει με τα απαιτούμενα μέσα συντήρησης που διασφαλίζουν στον εργαζόμενο την ικανότητα για εργασία και συνεπώς για παραγωγή εργατικής δύναμης. Σε αυτά εκτός απο τα ευνόητα (τροφή,ένδυση,στέγη,φροντίδα καλής υγείας κλπ) ο Μάρξ συμπεριλαμβάνει και τα μέσα συντήρησης της οικογένειας (γιατί αλλοιώς δεν θα αναπαραχθεί η εργατική δύναμη) καθώς και τα έξοδα μόρφωσης (τουλάχιστον εκείνου του επιπέδου μόρφωσης που θα επιτρέπει κάθε φορά την πώληση της εργατικής δύναμης).
Ολα αυτά τα μέσα συντήρησης, για να παραχθούν, απαιτούν συγκεκριμένο χρόνο εργασίας απο άλλους εργαζόμενους. Αυτός ο χρόνος εργασίας ... περικλείεται ... στα συγκεκριμένα μέσα συντήρησης. Δηλαδή κάθε εργαζόμενος για να μπορεί να προσφέρει (πουλήσει) την εργατική του δύναμη για ένα 24ωρο απαιτούνται αντίστοιχα συγκεκριμένες ώρες κοινωνικής εργασίας απο άλλους εργαζόμενους. Ας υποθέσουμε οτι αυτός ο απαιτούμενος χρόνος κοινωνικής εργασίας είναι 6 ώρες/24ωρο και κοστίζει 25 €. Δηλαδή το ημερομίσθιο που θα πρέπει να πληρώσει ο καπιταλιστής στον εργαζόμενο είναι 25€ ... γιατί διαφορετικά δεν θα μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει προς πώληση την εργατική του δύναμη. Με αυτό το χρηματικό ποσό ο εργαζόμενος θα αγοράσει με μορφή προιόντων ή υπηρεσιών τα μέσα συντηρησής του.

ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ – ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Μιά ιδεολογική προσέγγιση της ταξικής κατάστασης των σύγχρονων κοινωνιών θα μας οδηγήσει σε καίρια πολιτικά συμπεράσματα. 

 
Ο μικροαστισμός πρώτα και κύρια μπορεί να αντιπροσωπεύει πραγματική ταξική θέση μέσα σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Τότε μιλάμε για μια υπάρχουσα και κεκτημένη ταξική θέση μέσα στην μάζα που αποκαλούμε μεσαία στρώματα της κοινωνίας. Σε αυτά τα μέλη της κοινωνίας η ταξική τους θέση ανταποκρίνεται και αντιστοιχίζεται με την μικροαστική τους αντίληψη. Ομως ο μικροαστισμός σαν αντίληψη μπορεί να εισχωρεί και σε κοινωνικές τάξεις που τα μέλη τους δεν “κατέχουν” μια πραγματική ταξική θέση στα μεσαία στρώματα. Μιλάμε για την εργατική τάξη με την ευρύτερη έννοια, μέσα στην οποία διαχέονται μικροαστικές αντιλήψεις όταν στις καπιταλιστικές κρίσεις μαζικά φτωχοποιούνται και προλεταριοποιούνται μεγάλα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων και έτσι αποκτούν με την καταστροφή τους πραγματική ταξική θέση μέσα στην εργατική τάξη. Αυτό δεν σημαίνει όμως οτι απαραίτητα θα αποκτήσουν και ταξική συνείδηση της νέας τους κατάστασης. Οσοι δεν καταφέρουν να αποκτήσουν τέτοια συνείδηση και ταξική αυτογνωσία, απλά θα ζήσουν σαν προλετάριοι με την ελπίδα να ξανακερδίσουν την χαμένη κοινωνική θέση, συμβάλλοντας στην “κυκλοφορία” των μικροαστικών τους αντιλήψεων μέσα στην εργατική τάξη. Απο την άλλη στις φάσεις της καπιταλιστικής άνθησης και επέκτασης κάμποσα μέλη όλων των κοινωνικών ομάδων ανέρχονται σε ταξικές θέσεις (εργάτες περνούν στα μεσαία στρώματα και απο εκεί λίγοι μπορεί να περάσουν και στα μεσοαστικά και ελάχιστοι προς τα μεγαλοαστικά στρώματα) ή κάποιοι νομίζουν ψευδαισθητικά πως ανεβαίνουν τα “σκαλιά” της κοινωνίας ή πως είναι σίγουροι πως θα τα ανέβουν. Ολη αυτή η φαινομενικά “θετική” κοινωνική κίνηση και η “θετική” κοινωνική ψυχολογία διογκώνουν τις μικροαστικές αντιλήψεις ραγδαία σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Τα όνειρα όλων ... “παίρνουν φωτιά” που προήλθε απο μια σπίθα που ξεπηδά απο ένα ξεραμμένο σαράκι στα μυαλά των ανθρώπων. Είναι το σαράκι της ιδιοκτησίας και της “αρπαγής” της μεγάλης ευκαιρίας. Είναι οι μικροαστικές αντιλήψεις.


ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Μιά πρώτη (στατιστική) προσέγγιση

 

Χωρίς θεωρητικές εισαγωγές παραθέτω στατιστικά στοιχεία για να έχουμε μιά βάση συνεννόησης για το γιατί ακριβώς μιλάμε.
ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (του 2012)
3,7 εκατομμύρια απασχολούμενοι το 2012. Απο αυτούς ήταν:
α. στον αγροτικό - πρωτογενή τομέα: 13%             /// 4,1 % του ΑΕΠ
β. στον δευτερογενή - βιομηχανικό τομέα: 16,1% /// 17,1 % του ΑΕΠ
γ. στον τριτογενή τομέα – υπηρεσίες: 70,4%        /// 78,8 % του ΑΕΠ

μισθωτοί = 2,4 εκατομμύρια = 63,3 %
αυτοαπασχολούμενοι = 950.000 = 24,3%
εργοδότες και μη αμοιβόμενα μελη οικογενειακής επιχείρησης = σχεδόν τα υπόλοιπα 12 % (7 και 5 % αντίστοιχα)